Bu günde sizlere yüzünün nurundan peçe ile gezen büyük evliya! Ahmed el Bedevi hazretlerinden bahsetmek istiyorum.
Arabistan’da çıkan karışıklıklar yüzünden fas’a göç eden bir aileye mensuptur. 1200 yılında fas’ta doğdu. Yüzünü afrika bedevîleri gibi örttüğü için el-Bedevî, cesur ve atılgan bir genç olduğu için de el-Attâb ve Ebü’l-Fityân lakaplarıyla tanındı. Ailesiyle birlikte hacca gitti. Mekke’de iken babası vefat etti. Gençlik döneminde zahirî ilimlerle meşgul oldu. Kur’ân-ı Kerîm’i ezberledikten sonra 1230 yılında dinî-ruhanî hayatında birtakım değişiklikler oldu. İnsanlardan uzaklaşarak dünya işlerini konuşmamaya ve meramını işaretle anlatmaya başladı. Üç defa artarda gördüğü rüya üzerine, Abdülkadir-i Geylani ve Ahmed er-Rifâî’nin kabirlerini ziyaret etmek maksadıyla, büyük kardeşi hasan ile birlikte Irak’a gitti. Bu arada Hallâc-ı Mansûr, Adî b. Müsâfir gibi meşhur sûfîlerin kabirlerini de ziyaret etti. Bu ziyaretler onun ruhanî hayatını geliştirdi. Irak’tan Mısır’a döndükten sonra 1236-37 Tanta’ya yerleşti. Hayatının geri kalan kısmını Tanta’da geçirdi 1276 burada vefat etti.
Ahmed el-Bedevî’nin riyâzet hayatının en dikkat çekici tarafı, dama çıkıp saatlerce hareketsiz bir şekilde, gözleri âdeta iki kor parçası haline gelinceye kadar güneşe bakmasıdır. Bedevî’nin zühd hayatı ile brahmanizm-budizm arasında ilişki kurmaya çalışırlar. Birçok sûfî gibi o da zaman zaman düşünce ve davranışlarından dolayı tenkit edilmiştir. Fakat muarızları olan İbn dakīkul‘îd ve İbnü’l-Lebbân gibi bazı din âlimlerinin daha sonra ona karşı tavırlarını değiştirdikleri görülmektedir.
Ahmed el-Bedevî ile Ahmed Yesevî birbirine karıştırılmaktadır. Aziz Mahmud Hüdâyî vâkıât adlı eserinde Ahmed el-Bedevî ile Hacı Bektâş-ı Velî arasında vuku bulan kerametlerden bahseder.
Bedevî’nin Mısır’ın dinî-tasavvufî hayatında derin izleri olduğu gibi tasavvuf tarihi içinde de önemli bir yeri vardır. Tasavvuf ehli onu Abdülkādir-i Geylânî, Ahmed er-Rifâî ve İbrâhim ed-Desûkī ile birlikte “aktâb-ı erbaa”dan biri olarak kabul eder. Bedevî Mısır halkı tarafından aynı zamanda büyük bir kahraman ve kurtarıcı olarak tanınmış, hıristiyanların elinden müslümanları kurtardığına inanıldığı için “Mücîbü’l-Üsârâ Min Bilâdi’n-Nasârâ” lakabını almıştır. Ayrıca Bedeviyye tarikatı mensuplarının haçlılar’a karşı verdikleri zor mücadele de birçok kişi tarafından bilinmektedir.[1]
Ahmed el Bedevi’nin Sözleri
- Sadık o kimsedir ki; Allahü Teâlânın hükmünden râzı olduktan sonra Allahü Teâlânın emirlerini yerine getirip Resûlullah efendimizin sünnet-i seniyyesine uyan, başkasından bir şey istemeyip verilirse şükreden, verilmezse sabreden kimsedir.
-Tövbenin hakikati, geçmiş günahlara pişman olmak, gelecekte olacağa istigfâr etmek, affını istemektir. İşlenen günâha tamamen pişman ve bîzâr olmak, bir daha o günahı işlememeye cânu gönülden azmetmek ve bu çeşit bir tövbe ile kalbi temizlemekten ibârettir. [2]
A. Bahattin Yetiş
[1] Mustafa KARA https://islamansiklopedisi.org.tr/ahmed-el-bedevi
[2] http://kelimehaznem.blogspot.com/p/ahmed-bedevi-sozleri.html